Każdy jest wyjątkowy (Azjaci)

Pierwszą różnicą między nami (Europejczykami), a Azjatami, jest wzrost: Azjaci są niżsi. Azjata, który ma 185 cm wzrostu, jest tam uważany za bardzo wysokiego. Azjata ma (mniej więcej) 165 cm wzrostu. Druga, bardzo często zauważalna różnica to to, że Azjaci wyglądają na 20 lat młodszych niż są w rzeczywistości. Zawsze wyglądają młodo i zazwyczaj uroczo, a zwłaszcza dziewczyny. Wszyscy którzy pochodzą z Azji, mają czarne włosy oraz oczy. Ponieważ wyglądają praktycznie tak samo, jest tam moda farbowania włosów, malowania się i noszenia biżuterii, nawet u chłopców. Wszyscy z Azji są również zawsze bardzo zadbani:

nigdy nie są otyli, zawsze są ogoleni, zawsze wypielęgnowani, uczesani, nigdy się nie garbią, można by powiedzieć, że są idealni. Noszenie odsłoniętego dekoltu czy odkrywanie brzucha, jest u tam traktowane tak jak u nas, ale inaczej są traktowane krótkie spódniczki u dziewczyn. U nich jest to uważane jako całkiem normalne. Dziewczyny chodzą w  krótkich spódniczkach do szkoły, a dorosłe kobiety noszą je do pracy. Krótkie spódniczki są uważane jako część stroju eleganckiego, więc są one dopuszczalne. Można też dostrzec, że Azjatki rzadko mają zwariowane fryzury. Mają raczej włosy rozpuszczone, spięte w kucyk, warkocz lub kok, ale chyba nigdy nie zobaczycie Azjatki w irokezie, pół ogolonej głowie czy na przykład włosach wystających na wszystkie strony. Azjaci są raczej ludźmi bardzo wychowanymi i ułożonymi. Często też ćwiczą. 

                       !UWAGA!

Oh Sehun - południowokoreański raper z chińsko-koreańskiego zespołu kpopowego EXO.

⇦

Japonia

 

Flaga Japonii to biały prostokąt. Na jej środku jest czerwone koło, które się nazywa Hinomaru i oznacza wschodzące słońce. Słońce ma istotne znaczenie religijne i mitologiczne w Japonii. Według rodzimych wierzeń składających się na shintō, bogini słońca, Amaterasu Ōmikami, jest bezpośrednim przodkiem cesarzy, co daje im legitymację do panowania. Ponadto Amaterasu uważana jest za nauczycielkę między innymi rolnictwa, tkactwa, norm etycznych. Cała flaga jest obecnie nazywana Nisshō-ki, co oznacza "flaga wschodzącego słońca".

Japonia nie posiada oficjalnego godła państwowego, ale zwyczajowo rolę tę spełnia herb, symbol lub kamon cesarza. Złota, podwójna chryzantema o 16 płatkach (oraz kolejnych 16, widocznych na zewnętrznej krawędzi) jest symbolem cesarza i rodziny cesarskiej, która reprezentuje ciągłość dynastii pochodzącej od bogini słońca, czyli Amaterasu Ōmikami. Na konferencji dotyczącej doskonalenia międzynarodowego systemu transportowego, która została zorganizowana przez Ligę Narodów w Paryżu, przyjęto ujednolicony na szczeblu międzynarodowym stylu umieszczania godła narodowego na środku przedniej okładki paszportu zeszytowego. Ze względu na to, że Japonia nie posiadała godła państwowego, wprowadzono w 1926 roku uproszczony wzór pojedynczej chryzantemy, bez zewnętrznej krawędzi.

Japonia jest państwem wyspiarskim w Azji Wschodniej na zachodnim obrzeżu Oceanu Spokojnego. Jest usytuowana w strefie silnej aktywności sejsmicznej i wulkanicznej. Jest jednym z najlepiej rozwiniętych (gospodarczo) państw świata, o wysokim poziomie życia. Japonia leży między północnym Pacyfikiem a Morzem Japońskim, na wschód od Półwyspu Koreańskiego. Japonia nie graniczy lądowo z żadnym krajem, jednak poprzez wody terytorialne graniczy z:

- od zachodu i od południowego  czyli zachodniego rejonu wysp Riukiu, przez Morze Wschodniochińskie z Chinami,

- poprzez Cieśninę Koreańską z Koreą Południową,

- od północy poprzez Cieśninę La Pérouse’a (rejonu Hokkaido-Sachalin), przez Morze Ochockie i południowe Wyspy Kurylskie z Rosją. Linia brzegowa Japonii jest bardzo dobrze rozwinięta. Cechuje ją różnorodność typów wybrzeży. Na wschodzie i południu Honsiu przeważa wybrzeże klifowe, natomiast wokół Morza Wewnętrznego (pomiędzy Honsiu, Kiusiu i Sikoku), wybrzeże jest riasowe. Taki sam typ wybrzeża występuje na zachodnim wybrzeżu Kiusiu. Na północy Honsiu i na Hokkaido brzeg morski ma charakter aluwialny, występuje wybrzeże limanowe i lagunowe. W wielu miejscach w północnym i południowo-wschodnim Honsiu oraz na Hokkaido występują wały wydmowe. Wyspy Riukiu są w wielu miejscach otoczone przez rafy koralowe.

Tokio to stolica i największe miasto Japonii, położone na południowo-wschodnim wybrzeżu Honsiu i zarazem największy obszar metropolitalny na świecie. Nazwa Tokio oznacza „Wschodnią Stolicę”. Znajdują się tutaj: Pałac Cesarski, gmach parlamentu, Tokyo Tower, Tokyo Skytree, zabytkowe świątynie buddyjskie, chramy shintō, muzea, obiekty kultury oraz parki. Tokio jest siedzibą jednej z głównych giełd świata i rekordowej liczby dużych przedsiębiorstw. Tōkyō jest odrębną jednostką w podziale administracyjnym kraju, co jest zaznaczone znakiem 都 oznaczającym „stolicę” lub „metropolię” i (w języku angielskim) tłumaczone jako Tokyo Metropolis lub Tokyo Metropolitan Prefecture, czyli Tokijska Prefektura Metropolitalna. Władze miasta wyróżniają w niej trzy obszary: 23 dzielnice, region Tama oraz wyspy. 

Dzień dobry - Ohayō

Cześć - Yā

Do zobaczenia - Mata ne

Dziękuję - Arigatō

Proszę - Onegaishimasu

Przepraszam - Gomen

Lubię cię - Anatagasuki

Kocham cię - Aishitemasu

Jesteś miły - Anata wa sutekidesu

Jesteś ładny - Kawaī ne

Chiny

 

Flaga Chin to czerwony prostokąt, w którego lewym górnym rogu znajduje się żółta gwiazda i cztery mniejsze gwiazdki (o tym samym kolorze co ta duża), które ją otaczają. Jednak tak jak i każda flaga, ta również coś oznacza:

-czerwony kolor jest symbolem rewolucji, ale odnosi się także do tradycyjnego użycia czerwieni przez Chińczyków i symboliki dynastii Han. Pięć gwiazd stanowi nawiązanie do tradycyjnego znaczenia tej liczby w chińskiej filozofii. Opublikowana przez rząd symbolika mówiła, że cztery mniejsze gwiazdy, z których każda wskazuje na większą gwiazdę, wokół której są ułożone, reprezentują jedność czterech klas społecznych narodu chińskiego – rolników, żołnierzy, inteligencji i drobnej burżuazji – wokół socjalistycznych idei KPCh (Komunistyczna Partia Chin), obecnie jednak oficjalna interpretacja opisuje dużą gwiazdę jako uosobienie Chin, a małe gwiazdki – mniejszości w państwie.

Czerwony kolor godła jest zapożyczonym od europejskich organizacji komunistycznych symbolem rewolucji, ale jednocześnie symbolem szczęścia i pomyślności w chińskiej tradycji. Kłosy zboża otaczające wnętrze godła reprezentują chłopstwo, a umieszczone u dołu koło zębate oznacza klasę robotniczą, razem tworzą sojusz robotniczo-chłopski. Nad kołem widnieje Brama Niebiańskiego Spokoju Tian’anmen - symbol chińskiej państwowości jako wrota do dawnego pałacu cesarskiego, a także miejsce, z którego w 1 października 1949 r. Mao Zedong proklamował powstanie Chińskiej Republiki Ludowej. Nad bramą umieszczono pięć gwiazd. Największa symbolizuje Komunistyczną Partię Chin (KPCH), a mniejsze cztery klasy społeczne jakie wyróżniano u zarania ChRL: chłopctwo, klasę robotniczą, drobnomieszczaństwo oraz narodową burżuazję. Liczba gwiazd jest również nieprzypadkowa i nawiązuje do wielkiego znaczenia, jakie ma cyfra pięć w tradycyjnej chińskiej numerologii m.in. pięć pierwiastków a. żywiołów, pięć stron świata, pięć konfucjańskich powinności, pięć jadowitych zwierząt itd. Inna interpretacja zakłada, iż duża gwiazda symbolizuje Chińczyków Han, stanowiących ok. 92% ludności kraju, zaś cztery mniejsze gwiazdy symbolizują cztery „tradycyjne” mniejszości narodowe: Mandżurów, Tybetańczyków, Mongołów i Ujgurów.

Chiny są największym państwem azjatyckim (nie licząc azjatyckiej części Rosji) i największym na świecie pod względem liczby ludności. Terytorium Chińskiej Republiki Ludowej (CHRL) skupia 6,5% powierzchni lądowej świata i prawie jedną piątą światowej populacji ludzi. Chiny swym ogromnym obszarem zajmują część Azji Środkowej i obszar Azji Wschodniej. Od strony wschodniej oblewają je wody Oceanu Spokojnego Morze Wschodniochińskie w północnej części i Morze Południowochińskie w południowej części oraz Morze Żółte, które oddziela ten kraj od Półwyspu Koreańskiego. Chiny cechują się dość urozmaiconą linią brzegową, pełną licznych małych i dużych zatok oraz półwyspów. Na wschodzie, nad Morzem Żółtym leżą dwa największe półwyspy kraju, które posiadają skaliste wybrzeża. Są to Liaotung i Szantung. Półwyspy te zamykają Zatokę Pohaj, cieśniną o tej samej nazwie. Środkowy odcinek wybrzeża ma charakter akumulacyjny i na znacznym odcinku przebiega przez dawne równiny deltowe. Dalej w kierunku południowym wybrzeże Chin ma postać riasową. Formy abrazyjne występują głównie na południu od zatoki Hangzhou i na południowych brzegach Morza Wschodniochińskiego i Południowochińskiego. W pobliżu tych wybrzeży leżą dwie największe wyspy Chin: Tajwan i Hajnan na samym południu. Na wschodnim i południowym odcinku wybrzeża Chiny licznie występują małe skaliste zatoki, półwyspy gdzie największy z nich to: Leizhou i mniejsze wyspy przybrzeżne, których jest ponad 3 000. Miejscami występują niewielkie równiny deltowe w pobliżu ujść rzek.

Tak jak i my, Chińczycy obchodzą Nowy Rok. Chiński Nowy Rok zwany również Świętem Wiosny to najważniejsze święto w kalendarzu chińskim, przypadające zmiennie pomiędzy 21 stycznia a 20 lutego. Ostateczny kształt Święta Wiosny ukształtował się na początku naszej ery w wyniku złączenia się kilku świąt. Tradycyjnie trwa ono piętnaście dni i kończy się Świętem Latarni. Do dziś pozostało najważniejszym świętem, pomimo wprowadzenia w 1912 roku w Chinach kalendarza gregoriańskiego. W Chińskiej Republice Ludowej pierwsze 3 dni Chińskiego Nowego Roku są dniami wolnymi od pracy. Przygotowania do Święta Wiosny rozpoczynają się już na początku ostatniego miesiąca starego roku. W ósmy dzień tego miesiąca cała rodzina przystępuje do generalnych porządków w domu, celem wygnania zeń złych duchów. Tego dnia spożywa się tradycyjnie słodką zupę ryżową zwaną laba. 23 dnia ostatniego miesiąca roku uroczyście żegna się domowego boga kuchni, który odchodzi zdać coroczny raport przed Nefrytowym Cesarzem. Wieczorem urządzana jest suta wieczerza złożona ze słodkich dań, a usta posążku boga kuchni smaruje się miodem. Następnego dnia rozpoczynają się właściwe przygotowania do święta - zakupy, przygotowywanie prezentów, a także oklejanie drzwi wejściowych obrazkami noworocznymi nianhua. W dobrym zwyczaju jest oddać w tych dniach długi.

Dzień dobry - Zǎoshang hǎo

Cześć - Nǐ hǎo

Do zobaczenia - Zàijiàn

Dziękuję - Xièxiè

Proszę - Qǐng

Przepraszam - Duìbùqǐ

Lubię cię - Wǒ xǐhuān nǐ

Kocham cię - Wǒ ài nǐ

Jesteś miły - Nǐ rén zhēn hǎo

Jesteś ładny - Nǐ hěn piàoliang