Szukaj ze mną

niedziela, 21 stycznia 2024

Cudownie się nazywasz. - imiona japońskie

 


Omawiałam już imiona koreańskie oraz chińskie, więc przyszedł czas na japońskie. Zacznijmy od nazwisk. Japońskie nazwiska są zwykle zapisywane znakami kanji, które mają określone znaczenia. Niektóre z najpopularniejszych nazwisk w Japonii to:

- Sato oznacza pomocnik w polu,

- Suzuki oznacza drewno dzwonkowe,

- Takahashi oznacza wysoki most,

- Tanaka oznacza na polu ryżowym,

- Watanabe pochodzi z samurajskiego klanu Watanabe no Tsuna,

- Ito oznacza glicynia,

- Yamamoto oznacza podstawę góry,

- Aoki oznacza zielone drzewo.

Imiona w założeniu mają wyrażać pożądaną przez rodziców cechę charakteru lub wyglądu dziecka. Można je podzielić na męskie i żeńskie, ale również takie, które nie są przypisane do żadnej z płci. Imiona zazwyczaj zapisywane są za pomocą znaków kanji, ale istnieją również takie, do zapisu których używa się hiragany. 


Japońskie imiona dla dziewczynek podlegają trendom i modzie. Niegdyś najpopularniejszymi imionami były:

- Ai to miłość,

- Aya to barwny,

- Junko to niewinność,

- Mai to taniec,

- Kazuko to pokój,

- Keiko to błogosławieństwo,

- Mayumi to prawda, wolność lub piękno,

- Misaki to kwitnąć,

- Sachiko to szczęście,

- Tomoko to wiedza,

- Youko to morze,

- Yuuko to bogactwo.


Japońskie imiona dla chłopców mają swoje znaczenie i są całkiem ciekawe. Niektóre brzmią tak:

- Daisuke to świetny pomocnik,

- Hiroshi to wspaniałomyślny, kwitnący,

- Hiroto to posiadać wysokie aspiracje,

- Kenichi to mądry lub pierwszy,

- Kenta to drowie lub obfitość,

- Makoto to szczerość lub prawda,

- Minoru to rosnąć,

- Osamu to zdyscyplinowany,

- Ren to lotos,

- Shigeru to kwitnący lub bujny,

- Sho to latać,

- Takashi to godny pochwały,

- Takuya to rozwój,

- Tsuyoshi to silny lub odważny,

- Yuma to trwałość albo prawda.

niedziela, 14 stycznia 2024

Jak cię nazwać? - imiona chińskie


Dość często można się zastanawiać, na jakiej podstawie nadaje się imiona w Chinach. Odpowiedź na to pytanie jest następująca: astrologia. Bardzo surowe zasady wyboru imion nakłada na Chińczyków astrologia. Każdemu imieniu można przypisać kombinację pięciu pierwiastków oraz yin i yang, która w zależności od horoskopu jest uważana za pomyślną lub złowróżbną. Jeśli chodzi o nazwiska chińskie, to warto wiedzieć, że pierwsze miejsce zajmuje nazwisko Wang, czyli Król. Używa go 101,5 mln ludzi, czyli 7,25% ludności kraju. To najpopularniejsze nazwisko na świecie. Na kolejnych pozycjach znajdują się nazwiska Li, co oznacza Śliwa, a używa go 100,9 mln osób, Zhang oznacza Długi (95,4 mln), Liu (72,1 mln) i Chen (63,3 mln). Chińskie nazwiska są zwykle złożone z jednosylabowego nazwiska rodowego i jedno- lub dwusylabowego imienia. Nazwisko rodowe umieszcza się na początku, a imię na końcu. Nazwiska i imiona mają często znaczenie związane z życzeniami, wartościami lub tradycją. Przykłady chińskich nazwisk to: Deng Xiaoping, Zhang Ziyi, Hu Jintao, Wen Jiabao, Wong Kar-Wai, Yao Ming.


Znaczenie chińskich imion dla dziewcząt często związane jest z nazwami kwiatów lub kamieni szlachetnych.:
 - Jiao, czyli piękno,
- Yunru, czyli ładna,
- Xianmei, czyli zachwycająca,
- Yu Tian, czyli deszcz,
- Lan, czyli storczyk,
- Lijean oraz Meysiu, czyli łaska i piękno,
- Lihua, czyli urok i fortuna,
- Mairag, czyli piękna i dobrze wychowana,
- Mingju, czyli perła,
- Yubei, czyli szmaragd,
- Chunhua, czyli wiosenny kwiat,
- Zhilan, czyli tęczowa orchidea,
- Kiang, czyli róża,
- Mei, czyli śliwka,
- Xiaoming, czyli świt,
- Yulan, czyli kwiat magnolii.


Chińskie imiona dla chłopców najczęściej mają kojarzyć się z odwagą, mądrością i pracowitością. Często spotyka się też imiona związane z tradycyjną literaturą:
- Ai oznacza kochać,
- Bai oznacza coś jasnego lub białego,
- Bo oznacza starszy brat,
- Bohai oznacza fale morskie,
- Bolin oznacza łagodny deszcz,
- Chang oznacza stary lub rosnąć,
- Chao oznacza przekroczenie,
- Chen oznacza poranek,
- Da oznacza inteligentny,
- Dingxiang oznacza stabilność i szczęście,
- Enlai oznacza przychylność,
- Ty oznacza doskonały, władca,
- Zhaohui oznacza jasność powraca,
- Qiqiang oznacza oświecenie i siła,
- Guozhi oznacza rządzący krajem, uzdrowiciel królestwa,
- Hong oznacza dzika gęś, łabędź, ale też: wielki.

czwartek, 28 grudnia 2023

Imiona koreańskie - co wybrać?

 


W naszym kraju, jak w każdym, narodzonemu dziecku rodzice nadają imię. Dziecko przejmuje również nazwisko swoich rodzicieli. W Korei imię dla dziecka opiera się na duchowości oraz wysokiej moralności. W Korei Południowej imię składa się z dwóch sylab. Pierwszym jest zwykle nazwisko lub rodzinne imię, drugie to zwykle imię wybrane przez rodziców. Jednak każda sylaba ma unikalne znaczenie. W obecnych czasach wykorzystywanych jest około 250 nazwisk. Najpopularniejszymi nazwiskami koreańskimi są Kim, Lee i Park - nosi je prawie połowa mieszkańców Korei Południowej, jak i Korei Północnej. Nazwiska koreańskie dzielą się na trzy kategorie: piękne, popularne, zapomniane.

                                                                Piękne

Nazwiska piękne to takie jak na przykład Kim, Lee, Choi, Jung, Gang, Cho, Yoon, Jang, Lim, Han, Shin, Suh, Kwon, Synu, Whang, Song, Ahn, Yoo, Hong. Są one uważane za jedne z najpiękniejszych nazwisk w całej Korei Południowej i Północnej.

                                                            Popularne

Najpopularniejszymi nazwiskami są jak już wiadomo Kim, Lee oraz Park. Oprócz nich za popularne uważa się również dwa nazwiska, czyli Chen i Tsoi.

                                                       Zapomniane/Rzadkie

Zapomnianymi/rzadkimi nazwiskami są takie nazwiska jak:

- Jin-Ho, czyli "szlachetne jezioro",

- Monkut, czyli "korona",

- Jung, czyli "miłość",

- Hong, czyli "róża",

- Trey, czyli "ostryga",

- Hanyl, czyli "niebo",

- Gnoj, czyli "odważny",

- Isl, czyli "czystość",

- An, czyli "wewnętrzny",

- Tu, czyli "gwiaździsty",

- Kwon, czyli "pięść",

- Khan, czyli "mistrz",

- Sen, czyli "gwiazda".


Oczywiście po za nazwiskami, ważniejsze są imiona. Każde imię jest piękne oraz ma swoje znaczenie. Zazwyczaj już po tym jakie ktoś ma imię, można wyczytać jaki jest, gdyż imię dopasowuje się do tego, jaka jest osoba, która będzie je nosić. Jedne ze znanych koreańskich imion dla dziewczyn są:

 - Ji-yoon = mądra i szlachetna,

- Seo-yeon = piękna i urocza,

- Min-ju = ludzka cnota/ideał,

- Hye-won = mądrość i wiedza,

- Eun-ji = łaskawa i szlachetna,

- Soo-yeon = piękna woda,

- Na-yeon = piękne pole,

- Ye-jin = piękna i szlachetna,

- Ye-won = piękne życzenie,

- Su-jin = czysta i piękna,

- Ji-eun = mądra i łaskawa,

- Ji-woo = mądra i piękna,

- Ga-yeon = piękne oblicze,

- Ha-eun = piękne łaski,

- Seul-gi = mądra i sprytna.


Koreańskie imiona dla chłopców też oczywiście mają swoją symbolikę, no i jest sporo. Najbardziej znanymi są imiona takie jak:

- Minho = jasność i światłość,

- Joon = szacunek i godność,

- Changmin = wiecznie trwały i niezmieniony,

- Hyun = jasny i chwalebny,

- Seung = zwycięstwo i sukces,

- Ki-tae = wielka zmiana,

- Woojin = godny zaufania,

- Hyuk = wspaniały i piękny,

- Jin-sung = prawdziwe zwycięstwo,

- Se-hyun = święty i czysty,

- Jong-ho = wysoka mądrość lub szlachetny charakter,

- Tae-soo = duża wolność lub duży duch,

- Sung-min = zwycięski lud albo człowiek o wielkim sercu.


piątek, 8 grudnia 2023

Hongkong - miasto chińskie

 


Hongkong to miasto i specjalny region administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej, znajdujący się nad Morzem Południowochińskim, w Delcie Rzeki Perłowej. Zajmuje między innymi półwysep Koulun oraz liczne wyspy, w tym dwie największe: Lantau i Hongkong. W latach 1842–1997 posiadłość brytyjską. Jest to jedno z największych centrów finansowych i portów morskich świata, z rekordową liczbą wieżowców. W rankingach miast Hongkong jest najdroższym miejscem na świecie pod względem kosztów wynajmu. Nazwa 香港 oznacza dosłownie „pachnący port”. W języku kantońskim wymawiana jest ona jako hoeng1 gong2, zaś w mandaryńskim Xiānggǎng. Angielska nazwa terytorium miała pierwotnie formę Hongkong, w 1926 roku zmieniono ją na obowiązującą do dziś Hong Kong. Niektóre instytucje, jak Hongkong Post czy The Hongkong and Shanghai Banking Corporation, używają jednak nadal starej pisowni. Oficjalnymi językami Hongkongu są chiński i angielski. Władze tworzą ważne dokumenty w obu tych językach. Korespondencja z indywidualnymi członkami społeczeństwa jest zawsze w języku właściwym dla odbiorców. Realizację polityki językowej rządu monitoruje Wydział Języków Urzędowych w Biurze Służby Cywilnej.


Flaga Hongkongu została ustanowiona 1 lipca 1997. Stylizowany kwiat bauhinii symbolizuje ludność regionu. Pięć gwiazd odpowiada pięciu gwiazdom na fladze Chińskiej Republiki Ludowej i oznacza, że Hongkong jest nieodłączną częścią Chińskiej Republiki Ludowej. Gdy Hongkong był kolonią Wielkiej Brytanii w kantonie jego flagi znajdował się Union Jack, symbolizujący zależność od metropolii. Tło było granatowe, a na nim umieszczono herb Hongkongu. W 2019 roku w związku z protestami przeciwko ekstradycji, powstała nieoficjalna odmiana flagi, w której kwiat pojawia się na czarnym tle, a w niektórych wersjach z uschniętymi lub zakrwawionymi płatkami, pojawiła się jako symbol buntu i protestu. Została powszechnie zidentyfikowana jako Czarna Bauhinia.


Godło Hongkongu zostało przyjęte 1 lipca 1997 roku wraz ze zwrotem Hongkongu Chinom przez Wielką Brytanię. Godło przedstawia te same elementy, które umieszczono na fladze Hongkongu. Kwiat bauhinii symbolizuje ludność regionu, a pięć gwiazd pochodzi z chińskiej flagi i oznacza, że Hongkong jest nieodłączną częścią Chińskiej Republiki Ludowej. Wokół centralnej części godła znajduje się oficjalna nazwa Hongkongu w języku chińskim: 中華人民共和國香港特別行政區, oznacza to "Hongkong Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej".

poniedziałek, 27 listopada 2023

Boku no Hīrō Akademia (japońska manga)


Boku no Hīrō Akademia to japońska manga napisana i zilustrowana przez Kōhei Horikoshi. Od lipca 2014 roku jest publikowana w odcinkach w magazynie shōnen manga Shueisha Weekly Shōnen Jump, a jego rozdziały zostały dodatkowo zebrane w 39 tomach tankōbon od listopada 2023 roku. Osadzona w świecie, w którym supermoce, które są nazywane "darami" stały się powszechne. Historia opowiada o Izuku Midoriyi, chłopcu, który urodził się bez Daru, ale wciąż marzy o zostaniu superbohaterem. Jest zwiadowca przez największego bohatera na świecie, All Mighta, który po rozpoznaniu jego potencjału obdarza Midoriyę swoim darem i pomaga zapisać go do prestiżowego liceum dla superbohaterów w trakcie szkolenia. Seria rozszerzyła się na powieści świetlne, sztuki teatralne oraz różnego rodzaju towary i media, w tym liczne gry wideo. Został również zaadaptowany na serial telewizyjny anime przez Bones. Pierwszy sezon był emitowany w Japonii od kwietnia do czerwca 2016 roku. Otrzymał również trzy filmy animowane, zatytułowane My Hero Academia: Two Heroes, My Hero Academia: Heroes Rising i My Hero Academia: World Heroes' Mission, a także dziewięć oryginalnych animacji wideo. Do lutego 2023 roku manga miała ponad 85 milionów egzemplarzy w obiegu, wliczając w to sprzedaż spin-offów, co czyni ją jedną z najlepiej sprzedających się serii mang wszech czasów. Krytycy również przyjęli ją pozytywnie, a recenzenci chwalili mangę za jej grafikę, postacie, opowiadanie historii, sekwencje akcji i wykorzystanie podkulturowych odniesień do zachodnich komiksów o superbohaterach.Seria anime otrzymała dodatkowe pochwały za animację, muzykę, tempo, sekwencje akcji i występy głosowe zarówno w języku japońskim, jak i angielskim. Zarówno manga, jak i anime zdobyły kilka nagród, w tym Sugoi Japan Award i Harvey Award za najlepszą mangę. Otrzymały także dwie nominacje do Anime of the Year na Crunchyroll Anime Awards.

Akcja My Hero Academia toczy się w świecie, w którym około 80% ludzkiej populacji zyskało supermoce zwane "darami". Dziwactwa są bardzo zróżnicowane i mogą być dziedziczone. Wśród osób wzmocnionych darem, kilka z nich zdobywa tytuł Bohaterów, którzy współpracują z władzami w operacjach ratunkowych i zatrzymywaniu przestępców, którzy nadużywają ich darów, powszechnie znanych jako Złoczyńcy. Ponadto bohaterowie, którzy doskonale wywiązują się ze swoich obowiązków, zyskują status celebrytów i są uznawani za "Pro Heroes". Bohaterowie są klasyfikowani pod względem popularności, przy czym bohaterowie wyższej rangi cieszą się publicznym uznaniem, chociaż nierzadko zdarza się, że początkujący bohaterowie również zyskują popularność. Początkowo ludzie, którzy zgłosili się na ochotnika do wykonywania swoich heroicznych obowiązków bez pozwolenia, byli uznawani za "Strażników". Uczniowie, którzy działali jako strażnicy mściciele, nie mogą pracować jako bohaterowie ze względu na przepisy ograniczające dary zarządzane przez Komisję Bezpieczeństwa Publicznego Bohaterów. Podczas gdy akt czujności jest z natury nielegalny, sami strażnicy reprezentują szarą strefę. Komisja Bezpieczeństwa Publicznego Bohaterów początkowo zatrudniała strażników do wykonywania brudnej roboty, dopóki nie stali się zbyt zorganizowani, aby strażnicy mogli sobie z nimi właściwie poradzić, więc porzucili ten pomysł i zamiast tego, skupili się na rekrutacji profesjonalnych bohaterów. Niektórzy strażnicy noszą kostiumy, ale ponieważ nie mają dostępu do firm wsparcia, tak jak Bohaterowie, są one wykonane ze zwykłych ubrań i przedmiotów codziennego użytku. Istnieją dwa rodzaje staży, które dają możliwość zostania "Pro Heroes". Pierwszym z nich są staże w Hero Agency, w ramach których Pro Heroes mogą wysłać prośbę do studentów, którzy chcą pod ich kierunkiem pracować, na przykład po zakończeniu Festiwalu Sportu. Polega na tym, że uczeń obserwuje Pro Heroes, słucha jego rad i obserwuje go w akcji przez tydzień. Ponieważ uczniowie nie mają licencji, nie mogą legalnie pracować jako Bohaterowie. Drugi rodzaj to Hero Work-Study, gdzie po uzyskaniu przez ucznia Licencji Bohatera po zdaniu egzaminu na Tymczasową Licencję Bohatera, traktowany jest jak prawdziwy pomocnik, co pozwala mu uczestniczyć w działaniach pomocowych w sytuacjach kryzysowych. Pozwala im to również zdobyć doświadczenie i może pomóc im zostać zauważonym przez innych profesjonalnych bohaterów, którzy mogą zatrudnić ich jako pełnoetatowych pomocników po ukończeniu studiów.

                                                 Przedstawienie bohaterów anime


Izuku Midoriya to młody mężczyzna, który marzy o zostaniu bohaterem, mimo że jest prześladowany przez swojego przyjaciela z dzieciństwa Katsukiego Bakugo za brak daru. Po spotkaniu ze swoim idolem, All Mightem, który jest największym bohaterem na świecie, Izuku zostaje wybrany przez All Mighta, aby odziedziczyć jego dar "Jeden za Wszystkich" (daje mu to możliwość gromadzenia swojej surowej mocy i przekazywania jej innym) i stać się jego następcą, ponieważ All Might został poważnie zraniony przez swojego arcywroga All For One, którego dar pozwala kraść inne dary na swój użytek i przekazywać je innym. Izuku zaczyna uczęszczać do Liceum U.A. dla bohaterów wraz z Bakugo. W ciągu roku szkolnego Izuku i jego koledzy z klasy ciężko pracują, aby się poprawić i spotykają Ligę Złoczyńców dowodzoną przez ucznia All For One, Tomurę Shigaraki, który pragnie zabić All Might i zniszczyć społeczeństwo za pomocą potworów o wielu mocach znanych jako "Nomu". Ze względu na informacje, które Liga Złoczyńców posiada na temat wewnętrznego funkcjonowania U.A., wydział zaczyna podejrzewać, że w szkole może być zdrajca. Po wzięciu udziału w festiwalu sportowym, Izuku i jego koledzy z klasy Shoto Todoroki i Tenya Ida konfrontują się ze złoczyńcą Stainem i pokonują go, ale jego ostatnia wiadomość inspiruje wielu złoczyńców do działania, z których wielu dołącza do Ligi Złoczyńców, w tym seryjny morderca Dabi i psychotyczna Himiko Toga. Po tym, jak Liga Złoczyńców porywa Bakugo, All Might, i inni bohaterowie, udaje się wytropić kryjówkę Ligi Złoczyńców, po czym ujawnia się All For One. Izuku i jego przyjaciołom udaje się uratować Bakugo, a All Might mierzy się z All For One, co kończy się pokonaniem i uwięzieniem All For One, a All Might, po wyczerpaniu w sobie resztek mocy One For All, zmuszony jest do przejścia na emeryturę. Liga Złoczyńców ucieka, ale traci znaczące wsparcie i dostęp do Nomu. Po zdaniu egzaminu na Tymczasową Licencję Bohatera, Izuku rozpoczyna pracę jako stażysta z byłym pomocnikiem All Mighta, Sir Nighteyem, którego dar daje mu moc przewidywania przyszłości. Sir Nighteye uważa, że Izuku nie jest godzien odziedziczenia "Jednego za Wszystkich" i próbuje przekonać go do przekazania mocy swojemu podopiecznemu. Pod jego kierownictwem Izuku, kilku jego kolegów z klasy i protegowany Nighteye'a udaje się pokonać Shie Hassaikai, grupę yakuzy, ich przywódcę Overhaul i uratować dziewczynę o imieniu Eri, której dar był używany do stworzenia broni, która wymazuje dary ludzi. Jednak Sir Nighteye został śmiertelnie ranny w konflikcie i zginął, będąc przekonanym, że Izuku jest godny zastąpienia All Mighta. Izuku później kontynuuje swój staż pod okiem bohatera Endeavora, który przejął pozycję All Mighta jako najlepszego bohatera Japonii po przejściu na emeryturę. Izuku później budzi dar, który należał do jednego z poprzedników All Mighta, odkrywając, że w końcu może zdobyć wszystkie dary poprzednich użytkowników One For All. Tymczasem bohaterom udaje się schwytać członka Ligi Złoczyńców, Kurogiriego. Badanie ujawnia, że jest to Nomu stworzony ze zwłok przyjaciela z dzieciństwa jednego z nauczycieli UA. Tymczasem Liga Złoczyńców rośnie w siłę po tym, jak Shigaraki zbiera więcej zwolenników i pokonuje inną grupę złoczyńców, Armię Wyzwolenia Meta dowodzoną przez Re-Destro, co prowadzi do połączenia obu organizacji we Front Wyzwolenia Paranormalnego pod jego przywództwem. Aby przeciwdziałać temu nowemu zagrożeniu, bohaterowie Pro i Training łączą siły w ogromnej operacji, aby ich aresztować, ale pomimo poważnych strat i zniszczeń, nie udaje im się schwytać większości League, w tym Shigarakiego, który odziedziczył dar All For One i jest przez niego opętany. Tymczasem Dabi ujawnia się jako syn Endeavora, Toya, a także znęca się, który doprowadził go do nikczemności, niszcząc zaufanie opinii publicznej do bohatera. W kolejnych dniach Paranormal Liberation Front nabiera rozpędu, uwalniając tysiące uwięzionych złoczyńców, w tym oryginalnego All For One, co wraz z rewelacją Dabiego powoduje, że Japonia pogrąża się w chaosie i anarchii. Izuku, wiedząc, że jest głównym celem Shigarakiego i All For One, decyduje, że jest to zbyt niebezpieczne dla jego przyjaciół i rodziny, aby mieć go w pobliżu i ucieka z U.A., zostawiając kilka listów do innych, ujawniając prawdę o jego mocy. W ciągu następnego miesiąca Izuku łączy siły z 3 najlepszymi bohaterami i rozpoczyna nieustanne polowanie na lokalizację All For One, ze szkodą dla własnego zdrowia. Po tym, jak prawie został pokonany przez zabójcę wysłanego przez All For One, zostaje skonfrontowany z kolegami z klasy, którzy przekonują go do powrotu do U.A., które zostało zamienione w obóz dla uchodźców, dla rodzin studentów i innych cywilów, którzy uciekli przed złoczyńcami. Z ulepszeniami ciała Shigarakiego i asymilacją przez All For One prawie ukończonymi, amerykański Pro Heroes, Star and Stripe, przybywa, aby walczyć z nim na prośbę All Mighta. Jednak Shigarakiemu udaje się ją zabić i próbuje ukraść jej dar, co przynosi odwrotny skutek i poważnie uszkadza jego ciało, zanim się zniszczy, dając bohaterom trochę czasu na opracowanie planu. Jeden z kolegów z klasy Izuku okazuje się być zdrajcą, który otrzymał dar od All For One, aby ukryć swoją dziwaczną naturę w młodym wieku i został zmuszony do służenia All For One z groźbami wobec niego i jego rodziny. Bohaterowie postanawiają wykorzystać jego połączenie z All For One, aby go zwabić, a bohaterowie rozpoczynają ostateczną bitwę z Ligą Złoczyńców, udaje im się oddzielić Shigarakiego od jego podwładnych, aby dać Izuku szansę na walkę z nim w pojedynku. Jednak Todze udaje się oddzielić Izuku od jego zamierzonego miejsca, powodując, że przybywa później niż zamierzał. Bakugo zostaje śmiertelnie ranny w walce z Shigaraki, chociaż Ostrze planuje poświęcić się, aby go uratować. Spinner udaje się również uwolnić i obudzić Kurogiri oraz użyć swojego Daru Warp, by pomóc złoczyńcom zdobyć przewagę. Później oryginalny All For One pokonuje bohaterów przydzielonych do walki z nim i zaczyna kierować się w stronę Shigarakiego i Izuku. Dabi zaczyna się autodestrukcja podczas walki z Endeavourem, ale później przybywa rodzina Todoroki i używa swoich Darów Mrozu, żeby go ochłodzić i zapobiec jego śmierci. Podczas gdy Toga zostaje pokonany przez przyjaciela Izuku, Ochaco Urarakę, All Might staje twarzą w twarz z All For One, ale zostaje pokonany. Niemniej jednak, All Might próbuje się poświęcić, aby powstrzymać All For One, ale zostaje uratowany przez ożywionego Bakugo.





Izuku Midoriya









Shoto Todoroki









Katsuki Bakugo

poniedziałek, 30 października 2023

Samuraj

 


Samuraj to pierwotnie świta służąca najwyższym dostojnikom japońskim, także gwardia cesarska, dziedziczna szlachta wojskowa, kasta wojowników, która utrzymywała się od XII wieku do Restauracji Meiji w 1868 roku. Udział samurajów w populacji kraju wynosił co najwyżej 10%. Klasa Samurajów wykształciła się z oddziałów milicji, utworzonych na mocy edyktu w 792 roku. Do władzy doszli na przełomie XII i XIII wieku za sprawą wprowadzenia siogunatu. Okres Edo przyniósł regres umiejętności Samurajów i schyłek czasów ich świetności. Za ostatniego Samuraja uznaje się Saigō Takamoriego, który w 1877 roku, czyli okresie Meiji, popełnił samobójstwo. Symbolem pozycji Samurajów był samurajski miecz katana i krótki miecz wakizashi, razem stanowiące komplet zwany daishō. Ich noszenie było prawem i obowiązkiem japońskich wojowników. Daishō nie były tylko bronią. Mówiono o nich, że stanowią duszę Samuraja, toteż Samurajowie byli silnie związani ze swoimi mieczami i otaczali je głęboką czcią. Charakterystyczna dla Samurajów była ich fryzura – włosy upięte na czubku głowy i wygolone z przodu, nad czołem. Strój składał się z kilku warstw: lnianej lub bawełnianej bielizny fundoshi, męskiego kimona, przytrzymywanego przez pas, oraz, w sytuacjach oficjalnych, spodnie hakama. Za pas wkładano dwa miecze – katana i wakizashi. Klasyczną zbroją samurajską była zbroja ō-yoroi. Składała się z wielu segmentów, głównie metalowych, które pokrywano skórą i lakierowano, po czym łączono za pomocą grubych pasków z jedwabiu i skóry. Paski te – jaskrawo kolorowane – stanowiły element dekoracyjny zbroi. Była ona używana do XII wieku. Zastąpiła ją zbroja domaru. Ta z kolei wyparta została w XVI wieku przez zbroję tosei gusoku, w której dodano element chroniący twarz, nabiodrka i sashimono mocowany na plecach.

Na początku główną bronią Samurajów był łuk oraz broń drzewcowa, zwana naginata. W XV wieku wprowadzono do użytku prostą włócznię yari. Samuraj zawsze miał przy sobie swój miecz. Jego pierwszą formą był miecz o prostej klindze, zwany tsurugi. Został on następnie zastąpiony przez broń o wygiętej głowni - tachi, a następnie katanę. W XIV wieku do użytku wszedł również duży miecz no-dachi. Od XVI wieku razem z kataną zaczęto nosić krótszy miecz, zwany wakizashi. Używano również noży tanto. Korzystano także z toporów, maczug, narzędzi obuchowych z hakami i pazurami na miejscu grotu, kusz, trebuszetów trakcyjnych oraz arkebuzów. Miecz samurajski - nihon-tō - był najważniejszym elementem w kulturze Samurajów, stanowił niejako duszę wojownika. Związanych z nim było wiele rytuałów, niekiedy bardzo złożonych, począwszy już od procesu jego wykuwania. Miecznik wykonujący swój fach musiał poddawać się uprzednio ceremonii oczyszczenia, zaś pomiędzy niektórymi momentami wykuwania przywdziewał odświętne szaty. Aby odpędzić złe moce, kuźnię ozdabiały motywy, zaczerpnięte z religii shintō. Obrządek dotyczył nawet używanej przy hartowaniu miecza gliny, wody i ognia. Zadaniem miecznika było wytworzenie głowni miecza o jak najtwardszym ostrzu, będącego jednocześnie możliwie najbardziej elastycznym, by miecz nie uległ pęknięciu. Było to bardzo trudne zadanie, osiągane przez wielokrotne przekuwanie żelaza, hartowanie metalu oraz inne techniki, wypracowywane przez wieki i pilnie strzeżone przez mistrzów tego fachu. Samurajskie miecze poddawane były regularnej konserwacji, która polegała na nacieraniu głowni miecza maścią z mięty japońskiej.






naginata












yari







tsurugi








tachi












katana












nodachi













wakizashi













tanto











nihon-tō



poniedziałek, 16 października 2023

Ninja

 


Ninja to tajny agent lub najemnik w feudalnej Japonii, który specjalizował się w działaniach specjalnych, wywiadzie, rozpoznaniu, przenikaniu i skrytobójstwach, ale także w walce wręcz i bronią białą. Ich skryte, podstępne metody były sprzeczne z zasadami samurajów, którzy przestrzegali surowych zasad dotyczących honoru i walki. W dzisiejszych czasach słowo Ninja jest często używane w odniesieniu do tego, co historycznie nazywano shinobi. Ich głównym celem było zbieranie informacji wywiadowczych dla daimyō, którym służyli. Uważa się, że ci tajni wojownicy pochodzą od akutō, czyli band zła lub złoczyńców, ale od końca okresu Kamakura stopniowo zdobywali wpływy o charakterze wojskowym. Ich aktywność można zweryfikować w okresie od XIV wieku do drugiej połowy XIX wieku. Ze względu na to, że władza daimyō w prowincji Iga była stosunkowo słaba, lokalni wojownicy biorąc na siebie ciężar funkcji samorządowych, opracowali metody ninjutsu, aby się bronić. W późniejszych latach Ninje byli zatrudniani zarówno przez siogunów, jak i przez domeny w całej Japonii, otrzymując status samurajów niskiej rangi, chłopów z niektórymi przywilejami samurajów lub zwykłych chłopów. Ci, którzy byli zatrudniani w lokalnych domenach, byli wykorzystywani do uzyskiwania informacji o sąsiednich domenach, czy buntach chłopskich. Byli więc wykorzystywani nadal jako szpiedzy, ale często pełnili funkcje strażników na zamku lub w mieście zamkowym. Wśród tych, którzy pozostawali w wioskach, niektórzy pisali podręczniki dla następnych pokoleń. Tematyka zawarta w instrukcjach była niezwykle szeroka: od zasad postawy w stosunku do swoich obowiązków po omówienie szczegółów umiejętności, które obejmowały między innymi przenikanie, przebranie, interakcję z lokalnymi mieszkańcami, przekonującą mowę, mnemonikę, przekazywanie informacji, walki. Zawierały także wiedzę w takich dziedzinach, jak m.in. medycyna, farmacja, żywność, astronomia, meteorologia, wytwarzanie czarnego prochu. W spokojnym okresie Edo dynamicznie rozwijającej się kultury, przeciętna osoba nie miała zwykle możliwości zobaczyć Ninja w akcji. W rezultacie ich obraz został ukształtowany poprzez popularne powieści i teatr. Dwa główne wzory narracji, w których głównym bohaterem jest Ninja to przenikanie do jakiegoś obiektu za pomocą sztuki ninjutsu, kradzież skarbu i powrót z nim, poprzez magiczną sztukę ninjutsu, próba obalenia czyjejś władzy lub przejęcia czyjegoś dziedzictwa. Obecnie Ninja jest zwykle przedstawiany jako postać odziana na czarno, rzucająca shuriken. Jednak od początku okresu Edo do połowy XVIII wieku przedstawiano ich w normalnych ubraniach ludności cywilnej tamtych czasów. Od połowy XVIII wieku sztuki teatralne zaczęły przedstawiać tajnych wojowników w czarnych strojach i maskach podczas rzucania shuriken. Od początku XIX wieku ten sam strój stał się również popularny w powieściach. W okresie Edo byli oni zwykle przedstawiani jako osoby złe i nikczemne, ale w okresie Taishō wydawnictwo „Tatsukawa Bunko” wprowadziło raczej heroiczny wizerunek Ninja w postaci Sasuke Sarutobi. To była jedna z pierwszych fikcyjnych postaci tego rodzaju w literaturze okresu Edo. Byli oni wyimaginowanymi wasalami prawdziwej postaci historycznej o nazwisku Yukimura Sanada.

                                                     Broń, której m.in. używali Ninja




Ashiko









Shikomi-zue









Tetsu-bishi








Kusari-gama









Kyoketsu-shōge










Sai








Tekkō-kagi






Suntetsu





Poprawne japońskie określenie to shinobi-no-mono. Słowo Ninja rozpowszechniło się jednak szerzej ze względu na łatwiejszą wymowę. Pierwsze udokumentowane użycie terminu shinobi, pierwotnie zapisywanego przy pomocy chińskich znaków, pochodzi z VIII wieku. Pojawia się w wierszu poetki Heguri-uji no Iratsume, dedykowanym Ōtomo no Yakamochi. Pierwotne znaczenie terminu shinobi to „ukraść”, zaś mono oznacza „osobę”. Słowo Ninja zdobyło popularność w kulturze po II wojnie światowej. Główny znak nin składa się z dwóch mniejszych znaków. Górny ha oznacza „ostrze” natomiast dolny kokoro oznacza „serce” lub „ducha”. Razem oznaczają: „wytrzymałość”, „cierpliwość”, „powściągliwość”. Jutsu oznacza: „sztukę”, „technikę”, „umiejętność”, „sposób”. Ninja oznacza więc „człowieka wyszkolonego w sztuce bycia niewidocznym”, zaś ninjutsu oznacza „umiejętność bycia niewidocznym”.